चन्द्रिका-९
चन्द्रिकापि युवतिप्रभां दधौ
फुल्लदुच्चकुचकुड्मलश्रिया ।
प्रापतुश्च जघने विशालताम्
कापि मोहकरुचिर्मुखे बभौ ॥ ३९ ॥
लोलमुग्धपरिधावकेक्षणैः
वायुनुन्नतनुनीलकुन्तलैः ।
भीरुताक्तमृदुहासविभ्रमैः
नूपुरध्वनितमन्दसङ्क्रमैः ॥ ४० ॥
आचकर्ष वनिता अपि क्षणात्
चन्द्रिका ससुखमायतेक्षणा ।
किं पुनर्युवजनान् महापुरे
यौवनज्वरसुतप्तदेहिनः ॥ ४१ ॥
चन्द्रिकामहमपश्यमापणे
नेत्रमेलनकृतौ तया सह ।
प्राप्तसौख्यमतुलंत्वितीरितं
स्नेहितेषु तरुणेन केनचित् ॥ ४२ ॥
मद्गृहस्य पुरतः प्रयाति सा
प्रत्यहं मम हि भाग्यदेवता ।
इत्यवोचदपरः कृती युवा
यौवनस्य विविधा गतिर्ध्रुवम् ॥ ४३ ॥- - - -
