Sanskrit blog : Chandrika ( A Fairy tale)- 61

चन्द्रिका-६१

स्वसखायमनुद्धतं बिडालं

रथमारुह्य सहर्षमाह्वयन्ती ।

सह तेन जगामचाङ्गनाभ्यां

वृतबाला जनपालयं जवेन ॥ २२३ ॥

रुरुधे रथमाशु चन्द्रिकायाः

प्रतिहारः नृपमन्दिरस्य मार्गे ।

अवदत् प्रतिषिध्यतेऽस्य जन्तोः

नृपसौधे नरपाज्ञया प्रवेशः ॥ २२४ ॥

- - - -

Sanskrit blog : Chandrika (A Fairy tale)-60

चन्द्रिका-६०

तनये तव वाञ्छितं प्रपूर्णं

सकलं स्थास्यति सृष्टमत्र तावत् ।

नववस्त्रविभूषणानि राजा

सुखितो दास्यति वो शुभाय यावत् ॥ २२० ॥

इति यावदुवाच दिव्ययोषित्

क्षणदेव प्रसभंह्यभूददृश्या ।

अनिरीक्ष्यगतेन तावदेव

प्रजहत्याशु कृतिस्थलं कृतार्थाः ॥ २२१ ॥

उमया सह लज्जिता विमाता

प्रसमीक्ष्याचरणं हि चन्द्रिकायाः ।

अपकारकृतां कृतोपकारः

बहुशो वर्धयते सतां प्रवृत्तिम् ॥ २२२ ॥
- - - - 

Sanskrit blog:Chandrika (A Fairy tale)-59

चन्द्रिका-५९

लसदुज्ज्वलभूषणैर्विविक्तैः

विमलक्षौमपरिच्छदैश्च रामाः।

सुरयोषिदमोघमाययैव

क्षणमात्रेण विभूषिता बभूवुः ॥ २१८ ॥

पुरुहूतनियन्तृतुल्यसूतः 

दृढपुष्टाकृतयस्सितास्तुरङ्गाः ।

कनकोदकलिप्तशृङ्गयुक्तः

शतघण्टासहितः रथश्च सिद्धाः ॥ २१९ ॥ 
- - -

Sanskrit blog: Chandrika (A Fairy tale)-58

चन्द्रिका-५८

नरपोचितवेशभूषणैर्मां

जननीं मे भगिनीं च सज्जितास्त्वम् ।

कुरु देवि रथं ससारथिं च

सृज याच्ञां शृणु चन्द्रिकेत्यवोचत्   ॥ २१६ ॥

सुकरः खलु पुत्रि ते नियोगः

कृतमित्येव मयात्र विद्धि भक्ते ।

इति यावदुवाच देवता स्त्री

सकलं सृष्टमभूत् हि तावदेव ॥ २१७ ॥ 

- - - -  

Sanskrit blog: Chandrika (A Fairy tale)-57

चन्द्रिका-५७

शृणुत क्षितिपालयं व्रजामि

प्रसभं कामदुघां समर्च्य देवीम् ।

समयः प्रतिपाल्यतां भवद्भिः

इति सा प्रार्थयतागतान् विनम्रा ॥ २१३ ॥

प्रमदाऽतुलभक्तिभावपूर्णा

मुनिदत्तं प्रबलं जजाप मन्त्रम् ।

स्वतनुं प्रणिधाय नैजकक्षे

रहसि स्वस्थमनाः निमील्य नेत्रे ॥ २१४ ॥

सपदि स्मिततोयसिक्तवक्त्रा

विबुधस्त्री शुभमूर्तिराविरासीत् ।

तनये वद किं मयाद्य कार्यं

अनुकम्पा त्वयि मे सदेत्यवादीत् ॥ २१५ ॥
- - - -