हास्यसीकरः-७४
“कुतः रोदसि, वत्स?” माता अपृच्छत् । बालकः प्रत्यवदत्, “अम्ब! पिता भित्तौ चित्रम् आलम्बयितुम् मुद्गरेण कीलकं प्रहरति स्म । तदा तस्य अङ्गुली व्रणिता । अत एव," इति रोदननिरुद्धकण्ठः सगद्गदमवदत् । माता बालकमाश्वासयन्ती प्रत्यवदत्,“ किञ्चित्करं खलु तत् । मा रुदः । त्वया हसितव्यम् आसीत् ,“ इति । बालकः उच्चैः रुदन् अवदत्, “अम्ब! मया हसितमेव,” इति ।
- - - -
No comments:
Post a Comment