पञ्चपादी मन्दाक्रान्ता

“मन्दाक्रान्ता तव मतिरहो दुःशकालोचनैर्यत् 

त्वं मां ब्रूषे ‘गणय कति सन्त्यक्षराण्यत्र पद्ये

संख्या लब्धा मम खलु वयोब्दे’ष्विति स्यादसत्यम् 

त”न्मामेवं वदति गृहिणी मन्दहासान् किरन्ती

तां वच्म्यार्ये निशितधिषणे पञ्चमः पाद एषः’ ||

अन्वयः : गृहिणी मन्दहासान् किरन्ती माम् एवम् वदति,” अहो,  तव मतिः दुःशक-आलोचनैः आक्रान्ता मन्दा | य़त् त्वम् माम् ब्रूषे,’अत्र पद्ये कति अक्षराणि सन्ति, गणय | लब्धा संख्या अब्देषु मम वयः खलु ‘ इति तत् असत्यं स्यात् | अहं तां वच्मि, ‘आर्ये,निशितधिषणे, [अस्य पद्यस्य] एषः पञ्चमः पादः |”