लज्जातिरोहिता प्रहेलिका
भजतीनकरस्पर्शात् तन्द्रिता कृशतां यदा ।
भ्राजमाने नभस्यर्के छाया भवति ते कृशा ॥
सुषमां गगनं विन्दत्यागते गवि काननात् ।
विश्रान्तं सुलभं शेते भुवनं तमसावृतम् ॥
पुष्पावृतारण्यदेशाः दिने शीतजलं हितम् ।
तृप्तो जलावृतो लोकः हृद्या शारदयामिनी ॥
जने सूर्यकरौत्सुक्यं शिवरात्रिमहस्तदा ।
मङ्गलाचरणम्
विश्वामित्रस्य यज्ञस्य गोप्त्रे रामाय मङ्गलम् ।
भङ्क्त्वा शैवधनुं सीतां परिणेत्रेऽथ मङ्गलम् ॥ १ ॥
पितृवाक्पालनार्थं द्राक् चतुर्दशसमा वनं ।
गताय सत्यशीलाय रामभद्राय मङ्गलम् ॥ २ ॥
मुनिमण्डलरक्षार्थं खरादीन् राक्षसान् वने ।
घ्नते सलीलं वीराय रामचन्द्राय मङ्गलम् ॥ ३ ॥
भार्यापहरणत्रस्ते चित्ते सीतां विचिन्वते ।
सुग्रीवक्षेमपालाय वेधसे मम मङ्गलम् ॥ ४ ॥
किष्किन्धां पुनरायाते सीतां दृष्ट्वा हनूमति ।
तस्मै आलिङ्गनं दात्रे रघुनाथाय मङ्गलम् ॥ ५ ॥
रावणादीनरीन् हत्वा भ्रातृभार्यापुरःसरम् ।
अयोध्यां पुनरागत्याभिषिक्तायास्तु मङ्गलम् ॥ ६ ॥
_----
